ตำบลไทรน้อย อยู่ห่างจากจังหวัดพระนครศรีอุธยาเมืองมรดกโลกประมาณ 10 กิโลเมตร ตั้งอยู่ในเขตพื้นที่อำเภอบางบาล วิถีชีวิตของชาวตำบลไทรน้อยมีอาชีพพื้นฐาน คือ ทำการเกษตร ทำนา ปลูกพืชต่างๆ ทำขนมไทย ทำอิฐมอญ และการแปรรูป ผลผลิตทางการเกษตร เพื่อการบริโภคและจำหน่ายเพื่อเป็นรายได้ภายในครอบครัวการดำรงชีวิตของชาวตำบลไทรน้อย อยู่อย่างเรียบง่าย ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน บ้านเรือนที่อยู่อาศัยจะเป็นบ้านทรงไทยเป็นส่วนใหญ่ มีความสวยงาม เป็นที่ชื่นชอบของผู้มาเยี่ยมเยือน มีความเป็นเอกลักษณ์ของชาวภาคกลาง ตามประวัติศาสตร์ที่ถูเล่าขานต่อกันมาในพื้นที่ของตำบลไทรน้อย (หมู่ที่ 5 และหมู่ที่ 6) ว่าเป็นสถานที่อยู่อาศัยของชาวมอญสมัยปลายสุโขทัย ต่อเนื่องกรุงศรีอยุธยาตอนต้น ที่ยังเห็นถาวรวัตถุอย่างชัดเจนคือโบสถ์หลวงพ่อใหญ่โบสถ์มหาอุตเจดีย์มีลักษณะระฆังคว่ำ สันนิษฐานว่า อายุไม่ต่ำกว่า 600-700 ปี มาแล้ว องค์พ่อใหญ่หรือ องค์หลวงพ่อมงคลบวร เป็นที่เคารพสักการะของชาวบ้านมอญ และสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ จะมีคนต่างถิ่นใกล้ไกล และชาวต่างชาติเข้ามาสักการะกราบไหว้อยู่ตลอดเวลา ถือเป็นแหล่งท่องเที่ยวในตำบลไทรน้อยสำคัญแห่งหนึ่ง

ดังนั้น วิสาหกิจชุมชนกลุ่มน้ำดื่มเทพนาคา ซึ่งเป็นการรวมตัวของชาวบ้านมอญได้เล็งเห็นความสำคัญของตำบลไทรน้อยที่ถูกสร้างสมขนบธรรมเนียมประเพณี วัฒนธรรม วิถีชีวิตความเป็นอยู่ของชาวบ้านที่น่าจะแสดงให้คนต่างถิ่นได้เห็นจึงจัดเป็นกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ขึ้น โดยตั้งชื่อว่า หมู่บ้านท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์โฮมสเตย์ไทรน้อย โดยมีกลุ่มวิสาหกิจชุมชน กลุ่มน้ำดื่มเทพนาคาเป็นผู้ดำเนินกิจกรรม